25 Nisan 2013 Perşembe

Kısa Bir Blog Hikayesi, Kalb Kalbe Karşıdır ve Teşekkür:)

Bugün "blog" konuşacağız biraz... 

İnternet denen bu koca, bu her "şey" in olduğu dünyada "blog" kavramını keşfetmeme sebep olarak gösterebileceğim ilk neden mutfaktaki acemiliğimdir sanırım. Ben evlendiğimde yemek yapmayı hiç  bilmiyordum. Hatta evlenip evimizi tuttuğumuzda istediğim ilk şey internet bağlantısı oldu. Bir de tehdit savurdum "yoksa aç kalırsın" diye...:)

Sonra bir baktım blogculuk diye bir kavram var. İnsanlar "paylaşıyor"... Fıtratımızda var bu, bilmek, bilinmek istemek... Tabi ki tek sebep bu değil ama farkettim ki, çoğumuzun kaybolduğu günlük işler içinde birileri ihtiyaç hissedip blog yazıyor ve bir şekilde mutlu oluyor. Bu tam bana göre birşeydi aslında. Çünkü ben yazı yazmayı, notlar almayı hep çok sevdim. O yüzden hep yazmak istedim ama iki temel problemim vardı : 

-Zaman sıkıntısı yaşıyordum ( 16 aylık bir kızım var ve 24 saat yapışık şekilde yaşıyoruz)

-Bilgisayarım yok:)

Hadi ilkini hallettik diyelim, ikincisi de önemli sayılır değil mi? Bilgisayar yok ama ipad var ( ki benim en yakım arkadaşımdır kendileri, hediyedir bana, kıymetlidir) . Ipad de blog ne kadar yazılabilir, teknik işler ne kadar halledilebilir bilmiyordum.

Benim bir Ayşe ablam var tatlı bir yemek blogusahibi kendisi. Ona sordum, blog açmalısın, iyi oluyor, kendi dünyan oluyor dedi..bu olumlu karar vermemdeki ilk adim oldu.(onunla alakalı ayrı bir post hazırlayacağım inşallah)

Sonra birgün bir yemek sitesinde linkini gördüm bu zarif bayanın. Tıkladım, inceledim, sevdim. Hatta üstüne bir de mail attım. Anlattım derdimi, blog açmak istiyorum ama dedim bilmiyorum yazabilir miyim... Yüreklendirdi beni. Blog ayrı bir dünya oluyor, kafası değişiyor insanın... Gerçekten öyle oldu, iyi ki açmışım.

Daha bir ay bile olmadı ilk yazımı yayınlayalı. Bir hafta kadar sonra arkadaşlarımı haberdar ettim bloğumdan.. Kimi "bakalım ne kadar devam edebileceksin?" dedi, kimi "blog entellerin işi" dedi, kimi "zamanın çok galiba" dedi. Hayır tam tersi. Ben kızımla o kadar meşgulüm ki, bu meşguliyetin  içinde bir terapiye ihtiyacım vardı. Yurt dışında yaşıyorsanız çok kiminiz kimseniz olmuyor. Baktım rüzgarın önünde savrulan yapraklar gibiyim, geçiyor gidiyor günler...en sonunda bir deneyeyim bakalım dedim ve açtım bloğumu.
Sadece kızım uyuyorken yazabiliyorum ya da dışarı çıkıyorsak ve o kendine zarar vermeyecek biçimde oynuyorsa... Ama bukadarı bile iyi geldi bana, sevdim bu işi.. 
Ipad de blog tasarımı zor oluyor biraz.. Ayrıntılara girip uzatmayacağım da, geceleri eşimin bilgisayarından ve yapabildiğim kadarını da ipad den idare etmeye çalıştım. Araştırdım, ne nasıl eklenir, blogger nasıl birşeydir.... E benden bu kadar oldu. Sonra bahsettiğim o zarif bayanın sitesinde bir duyuru gördüm. Şablon çekilişi yapacakmış... Duyurulur ben de bu çekilişe katılacağım inşallah....:) belki bana çıkar ;)

Kendisine herşey için çooook teşekkür ediyorum....

Şablon çekilişi ile ilgili bilgi almak ve bu zarif bayanla tanışmak için tıklayın...




Bu post burada bitecekti aslında. Ama bugün çok değişik birşey oldu. Benim kendisinden bahsettiğim ama zamansızlıktan yayınlayamadığım bu postu bekletirken sevgili boya:) da aynı gün benden bahsetmiş. Kalp kalbe karşı derler ya, tam da öyle oldu işte.. Sabah uyandığımda değişik arkadaşlarımdan yorum görünce şaşırdım. Acaba bu kadar farklı insan nerden öğrenmiş olabilir diye düşündüm. Derken.... Aklıma geldi. Evet, keşf-i blog talihlisi bendim:) ama malesef bütün gün öyle yoğundum ki arada kaçamak bir şekilde yorumlara onay vermekten başka birşey yapamadım, gecikme için çooook özür diliyorum.


Sevigili boya, 

Yanımda olduğun için çooook teşekkür ederim. Samimiyetini yüreğimde gerçekten hissediyorum. İnşallah hüsn-ü zanlarını boşa çıkarmam ve kefil olduğun için hiç pişman olmazsın.

Ayrıca bugün bloğumu ziyaret eden herkese çok teşekkür ediyorum..

Dünyama hoşgeldiniz:)

Konuyla alakalı o çok değerli yazıyı okumak için tıklayın

10 yorum:

  1. öncelikle hayırlı uğurlu olsun inş bloğunuz, sevgili boyayı belki biraz sessiz takip eden biri olarak tesdüf eseri derler ya biraz klasik bir laf olucak sizi öyle buldum:)) asıl siz hoşgeldiniz güzel paylaşımlarınızla birlikte ,ALLAH mahcup etmesin kardeşim,selamlar sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin inşallah, teşekkür ederim...inşallah güzelliklerle devam ederiz:)

      Sil
  2. Hayirli gunlerin olsun arkadasim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Biz daha geceye yeni başlıyoruz, size hayırlı günler olsun inşallah... Şöyle ışıl ışıl :)

      Sil
  3. Normal bir tasarım istiyorsan yardımcı olabilirim normal şablonları değiştirip özdeşleştiriyor um fazla birşey değil ama böyle yeni bloglar için hatta html kodlarını paylaştım onları alıp yapıştıracaksın anlamazsan yardımcıda olurum her zaman eşimden değmesin kadar birşey gelmez ama kazanana kadar baya idare edersin mail adresimi eklersen sana anlatırım...sevgilerle bloğun çok güzel yazmanın devamını diliyorum blog yazmak insanı gerçekten rahatlatıyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim ama şimdilik böyle kalsın. Kafamda da birşey yok zaten. Sanırım ekstra birşeylerle ilgilenmeye çok vaktim olmayacak, şimdilik yazıları yazsam yeter gibi... Çok düşücelisiniz.

      Sil
    2. Nasıl isterseniz...her zaman kapım açık kendi deneme şablonlarımı blogum da html linklerini paylaşıyorum ihtiyaç olursa alırsınız ...blogunuzu okumak güzel...sevgilerimle....

      Sil
    3. Tamam aklımda olacak :)
      Teşekkürler!

      Sil
  4. Kubram cok tesekkurler ,ben acizane bir blogcuyum,eger bu guzel blogu acmanda tesvikciysem ne mutlu bana.Ayrica sana cok katiliyorum burda insanlar kalabaliklar icinde yanliz.Eskidende gunluk yazardim ve ilk okuldan beride siir,sadece seyrini biraz degistirdim.Sagolsunlar insanlarda begeniyor yorum dusuyor ve emekle yapilmis oldugunun farkinda olan bir cok kiside destek oluyor.Bence cok guzel gidiyorsun(masallah),bizi senden mahrum etme,devam et.blog yayinlamakta ucuz bir mutluluk hemde istifadeye acik.haksizmiyim:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Haklisin:) tabi ki özveri gerektiriyor ama birşeylerle uğraşmak insanı mutlu ediyor, kafası değişiyor. Bakalım bundan sonrası nasıl gidecek??? Hayırlısı...

      Sil

Okuduğunuz yazının son kelimesine geldiğinizde aklınıza geleni bilmek beni gerçekten mutlu eder...
Ayrıca;
Yaptığınız Yorumun Cevabını Mail Adresinize Gelmesini İsterseniz Yorum İletisinin Sağ Altındaki " E-Posta yolu ile abone ol" tıklamanız yeterlidir.