Haberleri izlemeyi zaten sevmezdim, şimdi hiç varmıyor elim açmaya...
İnsanların hastane önünde nasıl ümitle ve korkuyla ambulans beklediğini görmeye dayanamıyor insan..
Gözlerindeki ifadeler ne kadar da çok şey anlatıyor!
Oraya getiremedikleri çocuklarını düşünüyorum sonra...
Bir anda babasız kalan yüzlerce çocuk, babasının eve döneceğini sanarak kendince oyun oynuyor şu an...
Erken büyümek zorunda kalan çocuklar...
Ve "babam nerde" sorusuna muhatap olacak annelerin içlerinin nasıl yanacağını hayal etmeye çalışıyorum kendimce.
Soma'da bugün babasız kalan sevgili çocuk, kızlarımı uyuturken senin için de ninni söyledim bu gece, aklımda hep sen vardın..
....
Ya imanımız olmasaydı...
Ne kadar zor olurdu başa çıkmak.
Öyle dua edelim hep birlikte, Rabbim kalbinizdeki imanı arttırsın, çünkü başka türlü baş edemezsiniz...
El Fatiha.....
Aminnn Aminnn :(
YanıtlaSilMub
Amin....:'(
YanıtlaSil