Kalemden Kelama...

Defalarca sepete, dolaba konan oyuncaklardan, defalarca mutfağa gidip gelip getirilen sular, meyve suları, yiyecek herhangi birşeylerden sonra....

"Oyuncak oynayalım mı?", 

"Hadi sen de gel..."

"Annemi istiyom"

"....'ı istiyomm"

.......

cümlelerinden,

defalarca çizilen kuş resimlerinden sonra.....

yatsı namazımı kılıp, 

ekmeğimin malzemelerini makinaya koyup, 

kızımı uyuttuktan sonra....

işte şimdiki, şu sıralardaki vakitlerde yani, 

eğer hala halim kalmış, kendimi yatağa atmamışsam; 

bu yazı yazmayı, kendimi dinlemeyi özlemiş olmamdandır:)

gecenin karanlığına kelimeler savurmayı, kendimle söyleşmeyi özlemiş olmaktan....

kalemden kelama birşeyler dökme isteğimdendir....

Soruyorlar 'nerelerdesin' diye, zannetmeyin ki, ucuz mutluluklar yazarı ucuz mutluluk arayışında, bulamıyor da ondan yazmıyor:) 

Tam tersi, yazının başında şikayet edip durduğum minik kuzum sağolsun, hergün bana öyle ucuz mutluluklar yaşatıyor ki, hormonların etkisiyle midir nedir bilmem iyice değiştim garip bir sevgi pıtırcığı oldum ki sormayın:)

Bir ablam vardı Ankarada, çok ciddi esaslı bir insandı, gülümsemesi bile heybetliydi hafiften sarsardı.. Ne zaman ki anne oldu, gülümsemesinin yüzüne yayılış şekli değişti benimki de o hesap, hayata bakış açım değişti anneliğimden sonra...

Pek birikti yazmak istediklerim, yazma isteğim... 

Görüşmek üzere:)